Juleshopping på internett

Eg er snart ferdig med å handle julegåvene for i år. Eg handla faktisk dei tre viktigaste presangane i løpet av éin dag! (Du tenker; "wow, how does she do it?")

Internett! Enklaste sak i verden, klikk "kjøp" og tast inn mastercardnummer, og vips så er mor, søster og sambuar happy-happy.

Praksis er straks over. Fysikkeksamen blei omhyggeleg feira med juleøl og taco på tirsdag, etter ein velfortjent karakter 5. Snart er det jul, og til nyttår blir det bryllaupsfest på Runde med Torkild og Ragnhild som hovudpersonar. Eg gleda meg heilt hinsides til fleire ting, rangert i tidsperspektivet "langt fram i tid til i dag":

- Resten av livet
- Russland neste sommer
- Bli ufaglært og begynne å jobbe frilans som tolk
- Muse- og ellospakke i posten
- Lasagne til middag seinare i dag

Sunniva og Siv er forresten eit ekstra stort sakn no i desse juletider. Akk, eg får vel sjå Love Actually med Philip då, men det blir sikkert kjedelig og tårefritt og heilt uten first price-cola.. Kanskje Sunniva vil bli med? Bedre med to S'a enn ...fire? (Stine, Sunniva, Siv og Sillyme?)

Motebloggdebutant

I dag skal eg debutere som moteblogger! Eg har nemlig shoppa på internett. Dette gjer eg ein gang iblant når eg i eit ukristeleg øyeblikk ikkje tenker på økonomien. Det var det som skjedde i dag når eg hang rundt på www.muse.mu, nemleg.

Resultatet blei denne fabelaktige t-skjorta..

 

..som eg var på jakt etter når vi (eg og Muse) var i spektrum i oktober, men på grunn av togtider og omtrent 8000 folk foran meg i kø, blei det til at eg lot det passere. Men no har eg altså investert i ei finfin fargerik t-skjorte. Total pris med frakt blei 23.60£ og eg anser dette som eit godt kjøp.

Sånn ellers skjer det ikkje så mykje på motefronten. Eg har vert i fjøset med Besta ein tur, og då prøvde eg ein ganske kul kjeledress.

God tur til Moskva, Sunniva. Eg er ikkje missunneleg i det heile tatt. Er det nokon som har lyst å vere i mine sko ei lita stund? Dei er størrelse 37 og godt brukt no om dagane. Ta konakt for å oppleve kjensla av å ikkje ha eit liv!

Nokon som veit?

Denne blogginga har gitt meg ny giv når det kjem til å kikke gjennom gamle bilete. Eg kom over eit som eg ikkje heilt forstår:

Dette er eit bilete av Sindre og Sunniva i Terminus Whiskeybar i september 2008. Denne kvelden var eg og Sunniva representanter fra Huset Pub når Hansa arrangerte vinsmaking på Verftet. Vi pynta oss og gjekk ut sammen med Sten og Jarle.

 Det var ein trivelig dag! Eg huska at vi syns den dyraste vinen var den beste. (Men etter å ha vert med på vinsmaking opptil fleire ganga har eg jo skjønt at den beste vinen ofte er den dyraste. Utrivelig ofte.)
Det var kjempefint vær og eg tenkte "dette er den siste ordentlege sommerdagen". Og så hugsar eg ikkje så masse meir.

Men tilbake til Sunniva og Sindre. Vi besøkte han på jobb, og klokka var vel begynt å bli litt over midnatt og vel så det. Eg hugsar den rosa-oransje drinken, den smakte godt! Tippa vi satt og lo og prata, og plutseleg var det ein ting som var så viktig at vi måtte ta bilete av at det var ein avtale. Og no har vi altså den fotografiske ekvivalenten til å "legge det på ein lur plass".

Tips?

Ting tar seg opp

Vips, etter fem dagers sjukdom bar det ut i praksis og plutselig har eg ikkje oppdatert blogg lenger. Skal ikkje så masse til igrunn. Berre antydinga til eit ordentlig liv.

Praksis er i korte trekk litt slitsomt, meir nyttig og mest av alt alvorlig gøy. Eg og Valgeir har blitt kasta ut i tolkelivet, og allereie i dag (dag 2 av totalt 35) har vi tolka heile skuletimar aleine. Vi får fortløpande tilbakemeldingar og rettleiing, og er kjenner at dette sannsynlegvis er siste gang læringskurva mi skal stige brått. Fårhåpentlegvis. Praksisen krever ca 80% av min totale dagsenergi. Det betyr 20% igjen til å handle, lage middag, gå på matte- og fysikkurs, vere sosial osv. Med andre ord: dette er livet mitt dei neste vekene. Men, eg tek det ikkje så tungt. Eg håpar berre sjefen forstår at eg ikkje har kapasitet til å jobbe nattevakt i helgene i tillegg.

Eit bilete er på sin plass:

Her er eg og Ufo i Stavanger på besøk hos Philip hausten 2006. I denne augneblinken undrar vi oss over den klassiske "poseskuffen", som ein finn i dei fleste heimar. Vi kom aldri til bunns i den skuffa. Det var virkelig drøye mengder poser oppi der. Ufo, håpar du har det bra :)